Początek drugiej wojny światowej. Po inwazji hitlerowskich Niemiec na Polskę na rozkaz Józefa Stalina 17 września 1939 na polskie ziemie wkraczają również oddziały armii radzieckiej. Wszyscy polscy oficerowie trafiają do sowieckiej niewoli...

Anna, żona rotmistrza Pułku Ułanów w Krakowie, czeka na męża, a oczywiste dowody, że został zamordowany prze Rosjan przyjmuje z niedowierzaniem. Żona generała w kwietniu 1943 roku dowiaduje się o śmierci męża po odkryciu przez Niemców masowych grobów polskich oficerów w lesie katyńskim. Milczenie i kłamstwa na temat zbrodni także po wojnie rozrywają serce Agnieszce, siostrze pilota, który podzielił los pozostałych polskich żołnierzy. Jedynym ocalałym będzie przyjaciel rotmistrza, Jerzy, który wstąpi do Ludowego Wojska Polskiego.

"Katyń", bez wątpienia, należy oraz warto zobaczyć. Ostatnie dzieło Wajdy ma wymiar oraz wartość daleko pozaekranową, więc ocenianie go tylko i wyłącznie tymi kategoriami byłoby czymś absolutnie niedopuszczalnym, a także niewłaściwym. Reżyser zamierzał ogarnąć większą całość, co trochę odebrało dziełu energię i fabularną spójności, ale nie umniejszyło mu prawdy, zarówno tej ludzkiej, jak i historycznej. To film, do którego powinno się dochodzić bardziej po projekcji aniżeli w jej czasie. Dopiero po seansie warto zacząć zadawać kolejne pytania, drążyć temat, domagać się wyjaśnienia wszystkich faktów. Pamięć, pamięć i jeszcze raz pamięć o Katyniu, nigdy nie może zaginąć. To nas określa, jako Polaków i jest istotną częścią historii tego narodu. Wajda zostawia nam rzecz autorską, dedykowaną swoim rodzicom, mając na uwadze ten osobisty aspekt, jeszcze bardziej umacnia się jej ogólnoludzki charakter. Przestając być obojętnym utrwalamy sukces tego, bardzo ważnego filmu.

Artur Cichmiński, Stopklatka, 12 września 2007.

Reżyseria: Andrzej WajdaScenariusz: Andrzej Mularczyk, Andrzej WajdaWystępują: Maja Ostaszewska, Artur Żmijewski, Maja Komorowska, Andrzej Chyra, Danuta StenkaProdukcja: Polska 2007Gatunek: dramat/ wojenny

Autor: nk