Centrum Spotkań Europejskich Światowid w Elblągu

Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Projekt „Wrośnij w to!” powstał w wyniku pracy teatralnej z gimnazjalną grupą „Skrupcie się” na co dzień działającej przy Centrum Spotkań Europejskich „Światowid” w Elblągu. Projekt rodził się z intensywnych dyskusji i potrzeb młodych ludzi, pasjonatów teatralnych. Po rozmowach i dyskusjach doszli do wniosku, że chcą zarazić swoją pasją innych, chcą podzielić się swoimi umiejętnościami i warsztatem aktorskim z ludźmi, którzy takich możliwości jak oni nie mają, którzy mają mniejsze szanse rozwoju z racji mieszkania na wsi.

Wspólnie, ja – instruktor teatralny i oni – młodzi i pełni zapału - zastanawialiśmy się, jak zarazić pasją teatralną dzieci i młodzież na wsi i wtedy przypomniał nam się tekst Jana Dormana:

"aby ludzie przychodzili do Teatru – Teatr powinien przychodzić do ludzi"

Dlatego chcemy podjąć, podczas wakacji, samodzielną, niezależną od miejsca, gdzie pracujemy na co dzień, akcję artystyczną „Wrośnij w to!” w wybranych wioskach województwa warmińsko – mazurskiego.

Spróbujemy zarazić pasją teatralną, ale w naszej akcji dotkniemy również innych dziedzin artystycznych. Poprzez projekt „Wrośnij w to!” chcemy pokazać, że warto wrosnąć w sztukę.

Głównym miejscem działań była piękna i malowniczo położona wieś Oleśno.

Plan działań:

14 lipca – 21 lipca 2012 inicjatywy artystyczne i warsztatowe w przestrzeni wiejskiej Oleśna

Młodzież z grupy Skrupcie się” spędziła we wsi dziewięć dni, ucząc się samodzielności i odpowiedzialności za siebie, nocując w stodole, jedząc wspólne posiłki, prowadząc warsztaty dla mieszkańców i równocześnie wraz z mieszkańcami uczestnicząc w warsztatach prowadzonych przez artystów.

Dzień I

Przyjazd grupy teatralnej „Skrupcie się” do Oleśna. Akcja happeningowa zapraszająca mieszkańców na wieczorny spektakl plenerowy „Złodziejka snów” oraz na warsztaty artystyczne zaplanowane na kolejne dni. Plenerowy spektakl „Złodziejka snów” w reż. Edyty Machul – to na początek spektakl w wykonaniu tylko grupy „Skrupcie się”.

Dzień II To dzień działań z mieszkańcami, młodzieżą z Oleśna, która przyszła na warsztaty. Tego dnia zaplanowano cztery rodzaje warsztatów: integracyjne, z zakresu arteterapii oraz szczudlarskie i robienia baniek. Warsztaty integracyjne - podczas tych warsztatów grupa „Skrupcie się” integrowała i poznawała mieszkańców Oleśna. Kolejnym krokiem były warsztaty z zakresu arteterapii. Temat przewodni - marzenia. A na koniec dnia grupa „Skrupcie się” dzieliła się swoim doświadczeniem i poprowadziła warsztaty chodzenia na szczudłach i warsztaty robienia baniek.

Dzień III

Kolejny dzień rozpoczął się warsztatami teatralnymi, podczas których grupa „Skrupcie się” uczyła się odpowiedzialności za uczestników warsztatów i dzieliła się swoim warsztatem teatralnym z młodzieżą z Oleśna. To również czas na kontynuację warsztatów szczudlarskich i warsztaty baniek mydlanych. Są to umiejętności, które będą wykorzystane w działaniach projektowych np. podczas happeningów. Trzeciego dnia uczestnicy również pochylili się nad tematem marzeń. Podczas warsztatów z artystą plastykiem mogli namalować swoje marzenia na ścianach stodoły. Dla dzieci i młodzieży to szansa na wyrażenie siebie, szansa ekspresji twórczej poprzez działania plastyczne. Ponadto świadomość, iż jest to praca, która zostanie na dłużej i ubarwi przestrzeń wsi Oleśno była dla nich dodatkową motywacją, a po zakończeniu pracy, źródłem satysfakcji.

Na koniec dnia spotkali się ze specjalistą białego śpiewu, który nauczył ich technik uwalniania głosu, a podczas cyklu warsztatów tradycyjnych pieśni, które zaprezentują ostatniego dnia warsztatów. Ta umiejętność może być również wykorzystana w spektaklu końcowym lub w akcjach happeningowych.

Prowadziła: Alicja Ruczko

Ada Bałabańska: Te warsztaty uświadomiły mi, że każdy może śpiewać i nie trzeba wielkiego talentu, aby na serio ciekawie śpiewać.

Ada Kowalska: Przezwyciężyłam swój strach przed śpiewem dla publiczności. Najbardziej podobała mi się pozytywna energia, którą Alicja przekazywała nam podczas zajęć. Obudziła nawet największych śpiochów.

Amanda: Warsztaty dały mi inspirację do dalszej pracy z ciałem. Odkryłam tam swoje „pierwotne ja”. Alicja Gąsowska: Warsztaty pozwoliły mi otworzyć się na głos, uwolnić z siebie nowe dźwięki. Michał Pamfil: Warsztaty uświadomiły mi, że oprócz podstawowych dźwięków są też takie, które występują między nimi i, mimo iż powszechnie są uznawane za fałsze, nadają piosenkom kolorytu. Marta Paź: Alicja uświadomiła mi, jak przyjemnym i mocnym narzędziem jest nasz głos. Te warsztaty dały mi inspirację do dalszej pracy i wiarę, że każdy (bez względu na barwę głosu) śpiewać może.

Dzień IV Oprócz kontynuacji warsztatów szczudlarskich i baniek, oprócz białego śpiewu, młodzież miała szansę zmienić przestrzeń i wygląd wsi dzięki warsztatom instalacji przestrzennych. Tu również motywem przewodnim były marzenia. Zadaniem młodych ludzi było stworzenie instalacji artystycznych w różnych przestrzeniach wsi, tak by zaskoczyć niczego niespodziewajacych się przechodniów.

Prowadził: Andrzej Szwemiński

Zuza P: Zabawne jest to w jak kreatywny sposób można wykorzystać zwykłe siano. Nie sądziłam, że będę w stanie zrobić coś tak wspaniałego.

Magda Folwarczna: Instalacje przestrzenne były interesujące. Nie wiedziałam, że z siana można utworzyć tyle pięknych rzeczy, więc jestem zachwycona.

Tego dnia zaczął się też okres już bardziej wytężonej i odpowiedzialnej pracy dla młodych ludzi. Rozpoczął się cykl warsztatów teatru tańca i praca nad spektaklem.

Prowadził: Michał Ratajski

Michał Pamfil: Mimo że wszyscy jesteśmy zmęczeni, spoceni i poobijani, cieszymy się, że udaje się nam robić to, co pokazuje nam Michał (instruktor)

Iga Radomska: Dzięki tym warsztatom na nowo odkrywam możliwości mojego ciała i robię rzeczy, o których kiedyś bym nie pomyślała.

Kacper Szalecki: Moje ciało mnie nienawidzi. Czuję każdą kość, mięsień i ścięgno. Zadowolenie z rozwoju motywuje mnie jednak do wykonywania coraz to trudniejszych rzeczy. Marta Paź: Zajęcia z tańca wyciskają ze mnie siódme poty, ale pozwalają poznać lepiej swoje ciało i przy okazji dają wielką frajdę. Taniec jak się okazało nie musi być ciężką pracą, ale przede wszystkim świetną, odprężającą zabawą. Wciągnął mnie. Mam wrażenie, że na koniec wyniknie z tego coś ciekawego…

Ada Bałabańska: Zajęcia z teatru tańca pokazały mi (nam), jak bardzo ograniczone mieliśmy pojęcie o ruchu, o jego zasięgu i o tym, jak wielkie mieliśmy bariery przed jego wyzwoleniem. Czuję się usatysfakcjonowana, bo wykonujemy ciężką pracę i chociaż mało co z tego potrafię, to nie mam doszczętnie dość. Muszę tylko ruszyć tyłek.

Justyna Cieślik: Zajęcia z teatru tańca całkowicie wyzwoliły moje ciało. Teraz mam pewność, że wszystko w nim jest na miejscu, bo wszystko boli. Czuję każdy mięsień z osobna, ale było warto. Satysfakcja po nawet niezbyt perfekcyjnym wykonaniu ćwiczenia jest warta każdego siniaka.

Dzień V

Kontynuacja warsztatów, ale ze świadomością celu – pracowali, żeby ostatniego dnia pobytu w Oleśnie pokazać efekty pracy. Piątego dnia odbyły się warsztaty: instalacji przestrzennych, teatru tańca, białego śpiewu. Dzień VI Warsztaty przygotowujące do spektaklu: teatr tańca, biały śpiew, szczudła i bańki. Dodatkowo odbyły się warsztaty animacji poklatkowej. Warsztaty polegające na stworzeniu animacji na podstawie klatek, będących zdjęciami. Do zrobienia każdej klatki nieznacznie przekształca się obiekty lub przesuwa postacie. Po połączeniu około 2500 klatek animowane obiekty wyświetlane w formie filmu sprawiają wrażenie ruchu. Motywem przewodnim są marzenia.

Film dostępny jest na serwisie youtube - kliknij!

Prowadził: Bartek Rybaczewski

Zuza P: Zajęcia z animacji poklatkowej były dla mnie wyjątkowe. Nie wiedziałam, że ze zwykłych zdjęć można ułożyć tak niezwykłą historię.

Magda F: Zajęcia z animacji poklatkowej były niezwykle inspirujące i uruchamiające wyobraźnię. Paulina: Zajęcia bardzo mi się podobały. Ha! Były odjechane w kosmos. Zapowiadało się tak monotonnie, a tu wielkie BAM! I wybuchł wulkan energii.

Dzień VII

Odbyły się warsztaty teatru tańca - przygotowania do spektaklu oraz warsztaty białego śpiewu. Warsztaty, których celem było przygotowanie kostiumów i scenografii na spektakl. Uczestnicy podzielili się na grupy, jedni pracowali nad etiudami do spektaklu, a inni budowali koncepcje kostiumowo – scenograficzne. Dzięki temu mieszkańcy Oleśna uczyli się od podstaw, jak wyglądają przygotowania do spektaklu.

Dzień VIII

Warsztaty i przygotowania do wieczoru podsumowującego, warsztaty kostiumowo – scenograficzne, teatru tańca, białego śpiewu.

22 lipca Wieczór artystyczny podsumowujący kilkudniową pracę

W ciągu dnia odbyły się warsztaty przygotowujące do wieczornego pokazu. Uczestnicy przygotowali akcję happeningową , dzięki której zaprosili mieszkańców na wieczór artystyczny. Podczas wieczoru mieszkańcy zobaczyli: - instalacje przestrzenne mówiące o marzeniach, a umiejscowione w wiosce, w wybranych przez uczestników projektu, miejscach, np. przy drodze do stodoły, miejsca wieczoru artystycznego - spotkanie artystyczne w stodole i prezentacja fotografii dokumentujących pracę uczestników projektu - prezentacja etiudy, która powstała na warsztatach animacji poklatkowej - prezentacja pieśni, których uczestnicy nauczyli się podczas warsztatów białego śpiewu - spektakl plenerowy z elementami teatru tańca, który powstał podczas warsztatów - puszczenie w niebo lampionów, na których uczestnicy i mieszkańcy Oleśna napiszą o swoich marzeniach - na zakończenie koncert Orkiestry Wczorajszego Fasonu